گروه کوهنوردی معاونت تربیت بدنی مرکز بسیج جامعۀ پزشکی

 گزارش صعود به قلۀ دماوند - 3 تا 5 مرداد 1401

هیات کوهنوردی بسیج جامعۀ پزشکی یک برنامۀ صعود به قلۀ دماوند را بنا به پیشنهاد معاونت تربیت بدنی مرکز بسیج جامعه پزشکی تنظیم و از 3 تا 5 مرداد 1401 به مورد اجرا گذاشت. این تصمیم به سازمانهای زیر مجموعۀ معاونت تربیت بدنی جامعۀ پزشکی اعلام گردید که در نتیجه تعداد 20 نفر داوطلب از اداراتی چون انستیتو پاستور کرج و تهران، سازمان انتقال خون، اورژانس تهران، سازمان غذا و دارو و ستاد وزارت بهداشت و درمان اعلام آمادگی کردند. در نهایت به علت ابتلا به بیماری کرونا تعداد 6 نفر انصراف و گروه با تعداد 14 نفر کار خود را آغاز نمود. گفتنی است که این صعود با نام "شهدای مدافعین سلامت نام گرفت". پس از آن بلافاصله یک گروه واتساپی تشکیل و هر روز طی اطلاعیه‌هایی نکات ضروری و بعضاً حیاتی در مورد این صعود، به آگاهی تیم صعود کننده رسید. مقدمات و ملزومات صعود آماده و نهایتا گروه راس ساعت 5 صبح روز دوشنبه سوم مرداد 1401 از جلو در شمالی وزارت بهداشت و درمان با یک دستگاه مینی بوس، که از طرف مدیریت تربیت بدنی مرکز بسیج جامعۀ پزشکی تدارک دیده شده بود، به طرف مقر فدراسیون کوهنوردی واقع در پلور حرکت کرد. لازم به ذکر است که به دلیل بسته بودن راه هراز به منظور مرمت جاده ای مسیر فیروز کوه – لاسم – پلور انتخاب شد که باعث تاخیر برنامه به مدت سه ساعت گردید و به خاطر همین صبحانه در راه فیروزکوه به لاسم در کنار رودخانه‌ای صرف گردید.

بعد از کمی توقف در محل فدراسیون و توزیع مواد خوراکی که توسط مرکز بسیج جامعه پزشکی تدارک دیده شده بود بین افراد، گروه به وسیله پاترول هایی که مخصوص عبور از مناطق کوهستانی و سنگلاخی هست و توسط پایگاه فدراسیون کوهنوردی تدارک دیده شده بود همراه با وسایل و ملزومات کوهنوردی خود به محلی به نام مسجد صاحب الزمان یا حسینیه (اسم معمول: گوسفندسرا) منتقل شد. در آنجا بارهای اضافه تحویل یک شرکت حمل بار گردید تا با قاطرهای حمال به بارگاه سوم، که همان محل استقرار تیم است، برده شوند. در این موقع افراد گروه هرکدام با یک کولۀ سبک و کمی آذوقۀ بین راهی و آب به طرف بارگاه سوم حرکت کرد. گفتنی است قبل از حرکت چند دقیقه‌ای قوانین و مقررات و دانستنی‌های ضروری که لازمۀ یک صعود گروهی خوب، آرام و بدون خطر یا حادثه باشد توسط اینجانب دکتر امینی سرپرست گروه تشریح و پس از آن حرکات فیزیکی جهت گرم کردن و ایجاد آمادگی بدنی برای ارتفاع گرفتن نیز انجام گردید. گروه بعد از حدود 4 ساعت پیمایش ساعت 6 بعدازظهر به بارگاه سوم در ارتفاع 4150 متری رسید. اعضای گروه در این جایگاه در اتاق هایی، که قبلا رزو شده بودند، جای گرفتند و پس از صرف ناهار و شام  یکجا، به استراحت پرداختند.  روز دوم یعنی سه شنبه 4 مرداد ساعت 4 صبح بیدار باش اعلام و پس از صرف صبحانه مختصر تعداد 13 نفر راس ساعت 6 صبح به طرف قله حرکت نمودند (یک نفر به علت عارضه قلبی نتوانست در صعود به قله شرکت کند و در آسایشگاه ماند). بعد از 7 ساعت پیمایش گروه در ساعت 13 سالم به بلندای دیو سفید دماوند رسید و با غرور تمام و بدون حادثه پای بر بام ایران نهادند. گروه پس از تهیۀ فیلم و عکس از مناظر و پدیده هایی که چشم هر بیننده ای را خیره می کند همچون محل قله، دیدگاه دریاچه و سد لار، دهانۀ آتشفشان، که پوشیده از برف دائمی است و شگفت انگیزتر از همه حفره ای است که با فشار تمام و صدای مهیب گاز گوگرد خارج می کند و منظره ای بسیار دیدنی ایجاد کرده است (آنجاست که انسان پی می برد که زمین زنده است و نفس می کشد!) در عین حال توقف در اطراف این حفره می تواند بالقوه خطرناک باشد چرا که اگر باد به جهت مخالف بوزد گاز گوگرد موجب سرفه، عطسه، سوزش چشم و صورت می‌گردد. به هر جهت گروه بعد از دیدن این همه پدیده های طبیعی منحصر به فرد و زیبا به طرف پایین فرود را شروع و حدود ساعت 7 بعداز ظهر همگی به سلامت به بارگاه سوم رسیده و در تخت های خود به استراحت پرداختند. صبح روز بعد یعنی 4 شنبه 5 مرداد ساعت 7 صبح، پس از تحویل دادن بارهای اضافه به قاطردارها، تیم به طرف پایین حرکت نموده و ساعت 11 به محل گوسفند سرا رسید و پس از تحویل بار از باربرها و تسویه حساب با آنها بوسیلۀ پاترول به مقر فدراسیون کوهنوردی واقع در حومۀ پلور حرکت کرده ساعت 12:30 به مقصد رسید. بعد از کمی استراحت و جابجایی وسایل همراه بوسیله اتوبوسی، که قبلا هماهنگ شده بود، گروه به رستورانی در پلور رفته و بعد از سه روز زندگی در کوهستان و شرایط مخصوص به خود، با غذای گرم پذیرایی و پس از آن با همان اتوبوس به سمت تهران حرکت و ساعت ۴:۳۰ بعداز ظهر به جلوی ساختمان وزارت بهداشت و درمان، جایی که سفر از آنجا آغاز شده بود، به سلامت رسید و بدین طریق برنامۀ صعود به دماوند که برای بسیاری آرزوی دست نایافتنی هست با تمام خاطره ها و خوبی هایش بسلامتی پایان یافت.

در اینجا چند نکتۀ مهم وجود دارد که در موفقیت آمیز بودن این برنامه تاثیر به سزائی داشت:

1- انتخاب فصل صعود که در بهترین فصل یعنی تابستان و مناسبترین ماه یعنی مرداد ماه انجام گردید.

2- آرام بودن و آفتابی بودن هوا در سه روز برنامه که تصادفا همراه و موافق بود.

3- روز شروع برنامه که وسط هفته انتخاب گردید (دوشنبه) که در نتیجه مسیرها و هم پناهگاه خلوت بود وگرنه پنج شنبه و جمعه مسیر بسیار شلوغ و امکانات اقامتی و استراحت بسیار کم و محدود می‌گردد.

4- رزرو قبلی جای استراحت و خواب در پناهگاه که در غیر اینصورت گروه می بایستی در بیرون چادر می زد که با وجود باد و سرما مشکلات خاص خودش را در پی داشت.

5- و در آخر وجود افراد گروه که منضبط، با اخلاق، تابع، همراه و هم داستان که خود نعمتی بزرگ بود.

در آخر از مرکز بسیج جامعه پزشکی به خاطر پشتیبانی مالی و معنوی از این صعود افتخارآفرین و غرورانگیز کمال تشکر و قدردانی را می نماید.

با تقدیم احترام،

دکتر حسین امینی

رئیس هیات کوهنوردی بسیج جامعۀ پزشکی